Website Manon Asarfi-Keijzer

Inleiding - voorbereiding - vertrek

In de periode 2000 t/m 2002 ben ik twee keer als backpacker naar Australië geweest. Tijdens deze reizen heb ik mijn ervaringen bijgehouden en op de site gezet.

Inmiddels woon ik sinds 29 september 2005 in Geelong (Victoria, Australië) met mijn man Raadj. Wij hebben elkaar in een hostel in Brisbane ontmoet toen we allebei aan het backpacken waren.

In eerste instante was het doel van deze site om familie en vrienden in NL op de hoogte te houden. Maar omdat deze site ook veel gelezen wordt door (aanstaande) backpackers en mensen die geinteresseerd zijn om te emigreren, probeer ik voor deze site zoveel mogelijk de verschillen of juist opmerkelijkheden Down Under te beschrijven.

Zowel de verslagen van mijn backpackreizen als de verslagen van de dingen die we meemaken sinds we er wonen, kun je lezen op deze site.

Wil je ook naar Australië, kijk dan eens bij voorbereidingen en algemene vragen.

Heb je na het lezen van de site nog vragen, mail me gerust.

Groetjes Manon


Voorbereiding

Het onderstaande verhaal gaat over mijn persoonlijke voorbereiding, hoe ik het ervaren heb. Speciaal voor de backpackers die nog naar Australie toe gaan, heb ik ook een pagina met " feiten" op mijn site gezet. Kijk daarvoor in de index onder het kopje "diversen/voorbereiding algemeen" (of klik op het woordje "diversen" hiernaast)

Ik krijg veel vragen over "de voorbereiding" en mijn antwoord daarop is 'geen'. Ik heb van te voren geen info verzameld, ik heb zelfs tot op de dag van vertrek ontkend dat ik zou gaan. 

Ik heb besloten met een organisatie (Activity International in Groningen) te gaan om:

a) alvast wat mensen te kennen, 

b) deze organisatie me helpt met het openen van een bankrekening en aanvragen van een tax file number, 

c) de eerste opvang in Sydney regelt en 

d) workshops met info in Sydney verzorgt (heel veel info). Achteraf had ik het alleen gekund, maar het was prettig om bij zo'n eerste grote reis hulp te krijgen en niet alleen te vertrekken.

Ik had voor de eerste maand een reismaatje (Susan) en dat had ik niet willen missen. M'n voorbereiding betrof alleen het afsluiten van een reisverzekering voor een jaar en het opslaan van m'n spullen (in mijn geval bij een verhuisbedrijf). 

Verder het berichten van verschillende instanties (o.a. Stufi, ziektekostenverzekering stopzetten). En voor de rest zou ik wel zien wat er zou gebeuren in Oz. En het is allemaal zo makkelijk, 't stelt allemaal weinig voor. 

Voor m'n vertrek had ik een verhaal gehoord van een jongen die eerder terug gekomen is omdat hij de contacten zo oppervlakkig vond. Dit kan inderdaad het geval zijn. Dat is in veel gevallen ook zo. Maar gelukkig heb ik de ervaring dat er soms hele hechte, intense, emotionele en sterke vriendschappen ontstaan. Drama's om afscheid te nemen.

Ik ben zelf geen moment alleen geweest. En tot m'n eigen verbazing heb ik daar helemaal geen moeite mee! Terwijl ik in NL vrij op m'n privacy gesteld was - hier is geen privacy. Ik hoop dat ik genoeg heb duidelijk gemaakt voor de mensen die er tegenop zien om alleen te reizen, je bent nooit alleen!! (het mag duidelijk zijn dat dit natuurlijk wel aan je eigen instelling ligt...)


De week voor mijn vertrek

De week voor mijn vertrek naar Australie ben ik alles gaan inpakken omdat ik mijn inboedel zou gaan opslaan bij een verhuisbedrijf.

Met een gehuurde bus heb ik alles naar het verhuisbedrijf gebracht.

En daarna nog een keer mijn huis controleren of alles echt weg is. Vanaf dat moment was ik backpacker - dan maar onderdak vragen aan mijn ouders :-)


De dag voor vertrek

  1. Gelukkig mocht ik de laatste twee dagen bij m'n ouders logeren. Die zondag heb ik meerdere keren geoefend met mijn rugzak. Volgens mij heb ik hem wel een een keer of 5 ingepakt en ook weer uitgepakt.
  2. Ik bekijk hier nog even de foto (zie hierboven) die mijn vader met de digitale camera heeft gemaakt en keur hem goed.
  3. Aan het einde van de dag zat alles op zijn plek, oftewel in die hele grote rugzak die hier op de foto een beetje moeilijk te zien is. Op Schiphol bleek later de bagage maar 1 kg te zwaar. Viel mee dus, maar we hadden al bedacht dat ik anders mijn 2 (!) kilo drop er ter plekke uit zou halen. Maar dat hoefde dus niet.
  4. Na het inpakken heb ik me nog een keer door mijn vader de kast op laten jagen.
  5. Nog even een laatste zak Nederlandse chips leegeten.
  6. Daarna nog even met mijn ouders naar een koud en nat terrasje gegaan om een .......
  7. ...... Irisch coffee te drinken

De dag van vertrek: 4 september 2000

  1. 's Ochtends om 5 uur stonden we al op, om vervolgens de trein te nemen van 05.55. Onderweg stapte mijn zusje in Bussum ook in en gingen we met zijn vieren verder. Om even over 8 waren we er. We moesten lang wachten bij de incheckbalie, maar onderhand kon ik al kennismaken met andere reisgenoten.
  2. Met mijn vader en moeder nog een keer samen op de foto.
  3. Met mijn vader en zusje.
  4. Nog een keer met zijn allen.
  5. en dan echt door de douane.
  6. een laatste blik dan begint het echt.
  7. O ja, nog even dit: nadat mijn ouders en mijn zusje mij hadden weggebracht hebben zij er maar eens een dagje Amsterdam aan vastgeknoopt en mijn zusje Amsterdam eens goed laten zien. Hiernaast zie je ze staan bij het vertrekpunt van een rondvaartboot. Vervolgens zijn ze nog naar Madame Tussaud, het Begijnehof, en de Schuilkerk in de Kalverstraat en toen weer naar huis.

Zie voor het vervolg: reis 1 / Bangkok